bilinguis
Latin[modifier le wikicode]
Étymologie[modifier le wikicode]
Adjectif [modifier le wikicode]
Cas | Singulier | Pluriel | ||||
---|---|---|---|---|---|---|
Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
Nominatif | bilinguis | bilinguis | bilingue | bilingues | bilingues | bilinguia |
Vocatif | bilinguis | bilinguis | bilingue | bilingues | bilingues | bilinguia |
Accusatif | bilinguem | bilinguem | bilingue | bilingues | bilingues | bilinguia |
Génitif | bilinguis | bilinguis | bilinguis | bilinguium | bilinguium | bilinguium |
Datif | bilingui | bilingui | bilingui | bilinguibus | bilinguibus | bilinguibus |
Ablatif | bilingui | bilingui | bilingui | bilinguibus | bilinguibus | bilinguibus |
bilinguis \Prononciation ?\
- Bilingue, qui parle deux langues.
- sed jam bilingues erant, paulatim a domestico externo sermone degeneres — (Curt. 7, 5, 29.)
- Perfide, qui a deux paroles, hypocrite.
- tamquam proserpens bestia, est bilinguis et scelestus — (Plaute. Pers. 2, 4, 28)
- Allégorique, qui a deux sens.
Dérivés[modifier le wikicode]
- bilinguitas (« langage double, ambiguïté »)
Références[modifier le wikicode]
- « bilinguis », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage