bryka

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.

Polonais[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

Par désuffixation du plus ancien bryczka (« calèche »), étymologie discutée :
  1. De l’allemand Pritsche (« lit de planche ») avec la même métaphore qui est dans notre char-à-bancs[1].
  2. De l’allemand Birutsche, Barutsche (« wagon léger, partiellement fermé »)[2] et, plus avant, de l’italien baroccio (« charrette à deux roues »), étymon de barouche.
  3. De l’allemand Brücke (« pont »)[3], étymon de bruk (« pavé »).

Nom commun [modifier le wikicode]

Cas Singulier Pluriel
Nominatif bryka bryki
Vocatif bryko bryki
Accusatif brykę bryki
Génitif bryki bryek
Locatif bryce brykach
Datif bryce brykom
Instrumental bryką brykami

bryka \brɨka\ féminin

  1. (Transport) Grande calèche.
  2. (Transport) Voiture automobile.
    • Mój stary jest bardzo wyluzowany i zawsze zostawia mi swą brykę.
      La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)

Synonymes[modifier le wikicode]

Forme de nom commun [modifier le wikicode]

bryka \brɨka\

  1. Génitif singulier de bryk.

Voir aussi[modifier le wikicode]

  • bryka sur l’encyclopédie Wikipédia (en polonais) 

Références[modifier le wikicode]

  1. « bryczka », dans Aleksander Brückner, Słownik etymologiczny języka polskiego, 1927
  2. Max Vasmer, Russisches etymologisches Wörterbuch, Winter, Heidelberg 1953–1958 ; traduit en russe : Этимологический словарь русского языка, Progress, Moscou, 1964–1973
  3. Słownik zapożyczeń niemieckich w polszczyźnie, red. Marek Łaziński, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2008