chintrañ
Breton[modifier le wikicode]
Étymologie[modifier le wikicode]
- Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.
Verbe [modifier le wikicode]
chintrañ \ˈʃĩntrã\ intransitif (voir la conjugaison), base verbale chintr-
- Jaillir.
- Chintrañ a rae ar chug saourus ouzh e staoñ ha war e vuñsunoù. — (Youenn Drezen, Skol-louarn Veig Trebern II, Éditions Al Liamm, 1973, page 54)
- Le jus savoureux jaillissait contre son palais et sur ses gencives.
- Chintrañ a rae ar chug saourus ouzh e staoñ ha war e vuñsunoù. — (Youenn Drezen, Skol-louarn Veig Trebern II, Éditions Al Liamm, 1973, page 54)
Dérivés[modifier le wikicode]
Références[modifier le wikicode]
- Martial Ménard, Dictionnaire français-breton, Éditions Palantines, 2012, ISBN 978-2-35678069-0, page 756a