fortú
Kotava[modifier le wikicode]
Étymologie[modifier le wikicode]
Verbe 1 [modifier le wikicode]
Personne | Présent | Passé | Futur |
---|---|---|---|
1re du sing. | fortú | fortuyú | fortutú |
2e du sing. | fortul | fortuyul | fortutul |
3e du sing. | fortur | fortuyur | fortutur |
1re du plur. | fortut | fortuyut | fortutut |
2e du plur. | fortuc | fortuyuc | fortutuc |
3e du plur. | fortud | fortuyud | fortutud |
4e du plur. | fortuv | fortuyuv | fortutuv |
voir Conjugaison en kotava |
fortú \fɔrˈtu\ ou \forˈtu\ transitif
Dérivés[modifier le wikicode]
Verbe 2[modifier le wikicode]
- Jouer de la contrebasse.
Dérivés[modifier le wikicode]
Prononciation[modifier le wikicode]
- France : écouter « fortú [forˈtu] »
Références[modifier le wikicode]
- ↑ Selon l’argumentaire développé par l’initiateur du kotava, cette langue ne tire pas des autres langues son vocabulaire.