gwiltarú
Kotava[modifier le wikicode]
Étymologie[modifier le wikicode]
Verbe [modifier le wikicode]
Personne | Présent | Passé | Futur |
---|---|---|---|
1re du sing. | gwiltarú | gwiltaruyú | gwiltarutú |
2e du sing. | gwiltarul | gwiltaruyul | gwiltarutul |
3e du sing. | gwiltarur | gwiltaruyur | gwiltarutur |
1re du plur. | gwiltarut | gwiltaruyut | gwiltarutut |
2e du plur. | gwiltaruc | gwiltaruyuc | gwiltarutuc |
3e du plur. | gwiltarud | gwiltaruyud | gwiltarutud |
4e du plur. | gwiltaruv | gwiltaruyuv | gwiltarutuv |
voir Conjugaison en kotava |
gwiltarú \gwiltaˈru\ intransitif
Prononciation[modifier le wikicode]
- France : écouter « gwiltarú [gwilta'ru] »
Références[modifier le wikicode]
- Staren Fetcey, Verbe -arú et verbes composés, novembre 2017, 8 pages