klasker

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.

Breton[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

Dérivé de klask (« chercher »), avec le suffixe -er.

Nom commun [modifier le wikicode]

Mutation Singulier Pluriel 1 Pluriel 2
Non muté klasker klaskerien klaskerion
Adoucissante glasker glaskerien glaskerion
Spirante cʼhlasker cʼhlaskerien cʼhlaskerion

klasker \ˈklas.kɛr\ masculin (pour une femme, on dit : klaskerez)

  1. Chercheur.
    • Div wech a-hed e vuhez klasker e nacʼhas al lore uhelañ en abeg da aferioù politikel : ar vedalenn Field e 1978 hag ar priz Abel e 2013 ! — (J.M. Sanner, Aet eo Alexander Grothendieck d’an anaon in Ya !, no 493, 21 novembre 2014, page 7)
      Dans sa vie de chercheur, il refusa deux fois la plus haute distinction pour des raisons politiques : la médaille Field en 1978 et le prix Abel en 2013 !
    • Bleiz Rouz, ar cʼhi mentek a ouenn chas an Douar-Nevez, aet da vroioù hanternoz Amerika gant ar glaskerien aour, en deus kollet, ur pennad ’zo, e vestr a gare. — (Abeozen, Marvailhoù loened, Skridoù Breizh, Brest, 1943, page 57)
      Bleiz Rouz, le grand chien de la race des chiens de Terre-Neuve, qui était allé en Amérique avec les chercheurs d’or, a perdu, depuis un moment, son maître aimé.
  2. Mendiant.
    • E Lokournan-Leon, tri miz a zo, eur cʼhlasker a zeuaz da doul an nor da cʼhrosmolat eur beden bennag. — (Loeiz ar Flocʼh, Ar beorien, in Ar Bobl, n° 269, 19 février 1910, page 1)
      À Saint-Renan, il y a trois mois, un mendiant vint à la porte grommeler une demande.

Dérivés[modifier le wikicode]

Forme de verbe [modifier le wikicode]

klasker \ˈklas.kɛr\

  1. Impersonnel du présent de l’indicatif de klask.