macarèl

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.
Voir aussi : macarel

Occitan[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

(Nom 1) Attesté, en ancien français, sous la forme maquerel. Le mot se rattacherait[1] à la famille de maquer, mascher, macher (« frapper, contusionner », d'où « tacher »)
(Nom 2) Du néerlandais makelaer (« négociant, courtier »).

Nom commun 1 [modifier le wikicode]

Singulier Pluriel
macarèl
\makaˈɾɛl\
macarèls
\makaˈɾɛls\

macarèl \makaˈɾɛl\ (graphie normalisée) masculin

  1. (Zoologie) Maquereau.

Nom commun 2[modifier le wikicode]

Singulier Pluriel
macarèl
\makaˈɾɛl\
macarèls
\makaˈɾɛls\

macarèl \makaˈɾɛl\ (graphie normalisée) masculin

  1. Proxénète.

Variantes dialectales[modifier le wikicode]

Synonymes[modifier le wikicode]

Interjection [modifier le wikicode]

Invariable
macarèl
\makaˈɾɛl\

macarèl \makaˈɾɛl\ (graphie normalisée) invariable

  1. Exprime la surprise ou la contrariété.
    • A bogres de colhariquets, l'avètz volguda veire ! E ben espiatz-la. Espiatz cossí es polida. Espiatz-me aqueles uèlhs, aquela boca, aquelas tetassas. Espiatz-la me, macarèl ! — (Yves Rouquette, Lengadòc roge, 1984, p. 45.)

Variantes[modifier le wikicode]

Variantes dialectales[modifier le wikicode]

Dérivés[modifier le wikicode]

Dérivés dans d’autres langues[modifier le wikicode]

Références[modifier le wikicode]