mahtava

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.

Finnois[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

Participe présent de mahtaa qui provient de mahti.

Forme de verbe [modifier le wikicode]

mahtava \ˈmɑɦ.tɑ.ʋɑ\

  1. Puissant.

Adjectif [modifier le wikicode]

Nature Forme
Positif mahtava
Comparatif mahtavampi
Superlatif mahtavin
Déclinaison
Cas Singulier Pluriel
Nominatif mahtava mahtavat
Génitif mahtavan mahtavien
mahtavain (rare)
Partitif mahtavaa mahtavia
Accusatif mahtava[1]
mahtavan[2]
mahtavat
Inessif mahtavassa mahtavissa
Élatif mahtavasta mahtavista
Illatif mahtavaan mahtaviin
Adessif mahtavalla mahtavilla
Ablatif mahtavalta mahtavilta
Allatif mahtavalle mahtaville
Essif mahtavana mahtavina
Translatif mahtavaksi mahtaviksi
Abessif mahtavatta mahtavitta
Instructif mahtavin
Comitatif mahtavine-[3]
Notes [1] [2] [3]

[1]

  • Comme complément d’un infinitif dans une
    phrase positive dont le sujet est la troisième personne
    du singulier sans aucun pronom.
  • Comme complément d’un infinitif dans une
    phrase positive passive.
  • Dans toutes les phrases passives à n’importe
    quel mode.
  • Dans une phrase impérative positive dont le
    sujet est la deuxième personne du singulier, ou la
    première ou deuxième personne du pluriel.

[2]

  • Dans les phrases actives positives aux modes
    indicatif, conditionnel ou potentiel.
  • Dans une phrase impérative positive dont le
    sujet est la troisième personne du singulier ou du
    pluriel.

[3]

mahtava \ˈmɑɦ.tɑ.ʋɑ\

  1. Énorme, puissant, imposant.

Forme d’adjectif [modifier le wikicode]

mahtava \ˈmɑhtɑvɑ\

  1. Accusatif II singulier de mahtava.