pissen

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.

Allemand[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

(XVe siècle) Emprunt aux langues romanes, d’un latin populaire *pissiare, d’une onomatopée[1].

Verbe [modifier le wikicode]

Mode ou
temps
Personne Forme
Présent 1re du sing. ich pisse
2e du sing. du pisst
3e du sing. er pisst
Prétérit 1re du sing. ich pisste
Subjonctif II 1re du sing. ich pisste
Impératif 2e du sing. pisse
piss!
2e du plur. pisst!
Participe passé gepisst
Auxiliaire haben
voir conjugaison allemande

pissen \ˈpɪs.ən\ intransitif (voir la conjugaison)

  1. (Vulgaire) Pisser.
    • Der Geruch war unerträglich, irgend jemand hatte in die Ecke gepisst.
      L’odeur était insupportable, quelqu’un avait pissé dans le coin.
  2. (Familier) Pleuvoir (fort).
    • Mann, Mann, Mann, das pisst vielleicht! - Oulala, qu’est-ce qu’il tombe ! / il pleut comme vache qui pisse !
    • Ich glaube, es fängt gleich zu pissen an. -- Keine Sorge, ich habe einen Schirm mit.
      Je crois qu'il va se mettre à pleuvoir. -- Ne t'inquiète pas, j'ai apporté un parapluie.

Synonymes[modifier le wikicode]

Prononciation[modifier le wikicode]

Références[modifier le wikicode]

Néerlandais[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

Du moyen néerlandais pissen, emprunté aux langues romanes, d’un latin populaire *pissare, d’une onomatopée.

Verbe [modifier le wikicode]

pissen

  1. Pisser.

Synonymes[modifier le wikicode]

Taux de reconnaissance[modifier le wikicode]

En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
  • 93,8 % des Flamands,
  • 99,7 % des Néerlandais.

Prononciation[modifier le wikicode]

Références[modifier le wikicode]

  1. Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]