δολοφόνος

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.

Grec[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

Du grec ancien δολοφόνος, dolophónos

Nom commun [modifier le wikicode]

Cas Singulier Pluriel
Nominatif ο  δολοφόνος οι  δολοφόνοι
Génitif του  δολοφόνου των  δολοφόνων
Accusatif τον  δολοφόνο τους  δολοφόνους
Vocatif δολοφόνε δολοφόνοι

δολοφόνος, dolofónos \ðɔ.lɔ.ˈfɔ.nɔs\ masculin et féminin identiques

  1. Assassin, tueur.
    • Ο δολοφόνος έσφαξε το θύμα του με δέκα μαχαιριές.
      Le tueur a poignardé sa victime avec dix coups de couteaux.

Dérivés[modifier le wikicode]

Références[modifier le wikicode]

  • Λεξικό της κοινής νεοελληνικής, Fondation Manolis Triantafyllidis, 1998 (δολοφόνος)

Grec ancien[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

Mot composé de δόλος, dólos (« ruse ») et de φόνος, phónos (« meurtre »).

Adjectif [modifier le wikicode]

δολοφόνος, dolophónos *\Prononciation ?\

  1. Qui tue par ruse, par surprise.

Dérivés dans d’autres langues[modifier le wikicode]

Références[modifier le wikicode]