κλήμα
Grec
Étymologie
- Du grec ancien κλῆμα, klêma (« rameau »).
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel | ||
|---|---|---|---|---|
| Nominatif | το | κλήμα | τα | κλήματα |
| Génitif | του | κλήματος | των | κλημάτων |
| Accusatif | το | κλήμα | τα | κλήματα |
| Vocatif | κλήμα | κλήματα | ||
κλήμα, klíma \Prononciation ?\ neutre
- (Botanique) Vigne.
Dérivés
Homophones
Références
- Λεξικό της κοινής νεοελληνικής, Fondation Manolis Triantafyllidis, 1998 (κλήμα)