παιδεραστής

Grec

Étymologie

Du grec ancien παιδεραστής, paiderastês.

Nom commun

Cas	Singulier		Pluriel
Nominatif	ο	παιδεραστής	οι	παιδεραστές
Génitif	του	παιδεραστή	των	παιδεραστών
Accusatif	τον	παιδεραστή	τους	παιδεραστές
Vocatif		παιδεραστή		παιδεραστές

παιδεραστής (pedherastís) \pɛ.ðɛ.ɾa.ˈstis\ masculin (équivalent féminin : παιδεράστρια)

1. Pédéraste.

Grec ancien

Étymologie

Mot composé de παῖς, pais, paidos (« garçon ») et de ἐραστής, erastếs (« amant »).

Nom commun

Cas	Singulier		Pluriel		Duel
Nominatif	ὁ	παιδεραστής	οἱ	παιδερασταί	τὼ	παιδεραστά
Vocatif		παιδεραστά		παιδερασταί		παιδεραστά
Accusatif	τὸν	παιδεραστήν	τοὺς	παιδεραστάς	τὼ	παιδεραστά
Génitif	τοῦ	παιδεραστοῦ	τῶν	παιδεραστῶν	τοῖν	παιδερασταῖν
Datif	τῷ	παιδεραστῇ	τοῖς	παιδερασταῖς	τοῖν	παιδερασταῖν

παιδεραστής, paiderastếs \pa͜ɪ.de.ra.ˈstɛːs\ masculin

1. Amant d’un garçon.

Références

• Anatole Bailly, Abrégé du dictionnaire grec-français, Hachette, 1901 → consulter cet ouvrage
• « παιδεραστής », dans Henry Liddell, Robert Scott, An Intermediate Greek-English Lexicon, Harper & Brothers, New York, 1889 → consulter cet ouvrage