σεισμός
Grec
Étymologie
- Du grec ancien σεισμός, seismós.
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel | ||
|---|---|---|---|---|
| Nominatif | ο | σεισμός | οι | σεισμοί |
| Génitif | του | σεισμού | των | σεισμών |
| Accusatif | τον | σεισμό | τους | σεισμούς |
| Vocatif | σεισμέ | σεισμοί | ||
σεισμός (sismós) \si.ˈzmɔs\ masculin
- Tremblement de terre.
- Οι κάτοικοι της πόλης βγήκαν αναστωμένοι από τα σπίτια τους, όταν σημειώθηκε ο ισχυρός σεισμός των 7,4 Ρίχτερ.
- Les habitants de la ville sont sortis très inquiets de chez eux, lors du puissant tremblement de terre de 7,4 degrés sur l'échelle de Richter.
- Οι κάτοικοι της πόλης βγήκαν αναστωμένοι από τα σπίτια τους, όταν σημειώθηκε ο ισχυρός σεισμός των 7,4 Ρίχτερ.
Dérivés
Grec ancien
Étymologie
- Du verbe σείω seíô ("je secoue").
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel | Duel | |||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominatif | ὁ | σεισμός | οἱ | σεισμοί | τὼ | σεισμώ |
| Vocatif | σεισμέ | σεισμοί | σεισμώ | |||
| Accusatif | τὸν | σεισμόν | τοὺς | σεισμούς | τὼ | σεισμώ |
| Génitif | τοῦ | σεισμοῦ | τῶν | σεισμῶν | τοῖν | σεισμοῖν |
| Datif | τῷ | σεισμῷ | τοῖς | σεισμοῖς | τοῖν | σεισμοῖν |
σεισμός, -οῦ (ὁ) [seismós] \seː.ˈsmos\ masculin
Références
- Anatole Bailly, Abrégé du dictionnaire grec-français, Hachette, 1901 → consulter cet ouvrage