φιλανθρωπία

Grec

Étymologie

Du grec ancien φιλανθρωπία.

Nom commun

Cas	Singulier		Pluriel
Nominatif	η	φιλανθρωπία	οι	φιλανθρωπίες
Génitif	της	φιλανθρωπίας	των	φιλανθρωπιών
Accusatif	τη(ν)	φιλανθρωπία	τις	φιλανθρωπίες
Vocatif		φιλανθρωπία		φιλανθρωπίες

φιλανθρωπία (filanthropía) \Prononciation ?\ féminin

1. Philanthropie, charité.

Grec ancien

Étymologie

Mot dérivé de φιλάνθρωπος, philanthrôpos (« philanthrope »), avec le suffixe -ία, -ia.

Nom commun

Cas	Singulier		Pluriel		Duel
Nominatif	ἡ	φιλανθρωπία	αἱ	φιλανθρωπιαι	τὼ	φιλανθρωπία
Vocatif		φιλανθρωπία		φιλανθρωπιαι		φιλανθρωπία
Accusatif	τὴν	φιλανθρωπίαν	τὰς	φιλανθρωπίας	τὼ	φιλανθρωπία
Génitif	τῆς	φιλανθρωπίας	τῶν	[[{{{4}}}ῶν|{{{4}}}ῶν]]	τοῖν	φιλανθρωπίαιν
Datif	τῇ	φιλανθρωπίᾳ	ταῖς	φιλανθρωπίαις	τοῖν	φιλανθρωπίαιν

φιλανθρωπία, philanthrôpía féminin (Ancienne écriture : ϕιλανϑϱωϖία)

1. Sentiment d’humanité, de bonté.
2. (En parlant de Dieu) Amour pour les hommes.
3. (Particulièrement) Affabilité.

Références

• Anatole Bailly, Abrégé du dictionnaire grec-français, Hachette, 1901 → consulter cet ouvrage