opjagen
Néerlandais
Étymologie
- Dérivé par préfixation de jagen.
Verbe
Présent | Prétérit | |
---|---|---|
ik | jaag op | joeg op / jaagde op |
jij | jaagt op | |
hij, zij, het | jaagt op | |
wij | jagen | joegen op / jaagden op |
jullie | jagen | |
zij | jagen | |
u | jaagt op | joeg op / jaagde op |
Auxiliaire | Participe présent | Participe passé |
hebben | jagend | opgejaagd |
opjagen \Prononciation ?\ transitif
- Presser, harceler.
- het opjagen
- le relancement (d’un mauvais payeur)
- het opjagen
- Pousser à, soulever.
- de prijzen opjagen
- faire monter les prix en flèche
- het opjagen van stof
- le soulèvement de poussière
- de prijzen opjagen
Synonymes
Taux de reconnaissance
- En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
- 98,8 % des Flamands,
- 99,7 % des Néerlandais.
Prononciation
- (Région à préciser) : écouter « opjagen [Prononciation ?] »
Références
- ↑ Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]