Aller au contenu

scriba

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.
Révision datée du 2 septembre 2021 à 15:56 par LeptiBot (discussion | contributions) (→‎{{S|nom|la}} : Remplacement ébauche-exe par exemple avec AWB)

Italien

Étymologie

Du latin scriba.

Nom commun

Singulier Pluriel
scriba
\ˈskri.ba\
scribi
\ˈskri.bi\

scriba \ˈskri.ba\ masculin

  1. Scribe, copiste, homme employé à faire des écritures.

Voir aussi

Latin

Étymologie

De scribo (« écrire »).

Nom commun

Cas Singulier Pluriel
Nominatif scribă scribae
Vocatif scribă scribae
Accusatif scribăm scribās
Génitif scribae scribārŭm
Datif scribae scribīs
Ablatif scribā scribīs

scriba \Prononciation ?\ masculin

  1. Scribe, copiste, greffier, secrétaire.
  2. (Au pluriel) Scribes, docteurs de la Loi, chez les Juifs.

Dérivés dans d’autres langues

Références

Néerlandais

Étymologie

Du latin scriba.

Nom commun

scriba

  1. Secrétaire.

Synonymes

Taux de reconnaissance

En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
  • 27,9 % des Flamands,
  • 41,9 % des Néerlandais.

Prononciation

Références

  1. Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]