vetulus

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.
Révision datée du 4 septembre 2021 à 13:21 par LeptiBot (discussion | contributions) (→‎{{S|adjectif|la}} : Remplacement ébauche-exe par exemple avec AWB)

Latin

Étymologie

Diminutif de vetus (« âgé ») ; voyez vitulus.

Adjectif

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif vetulus vetulă vetulum vetulī vetulae vetulă
Vocatif vetule vetulă vetulum vetulī vetulae vetulă
Accusatif vetulum vetulăm vetulum vetulōs vetulās vetulă
Génitif vetulī vetulae vetulī vetulōrŭm vetulārŭm vetulōrŭm
Datif vetulō vetulae vetulō vetulīs vetulīs vetulīs
Ablatif vetulō vetulā vetulō vetulīs vetulīs vetulīs

vetulus \Prononciation ?\

  1. D'un certain âge, un peu âgé.

Nom commun

Cas Singulier Pluriel
Nominatif vetulus vetulī
Vocatif vetule vetulī
Accusatif vetulum vetulōs
Génitif vetulī vetulōrum
Datif vetulō vetulīs
Ablatif vetulō vetulīs

vetulus \Prononciation ?\ masculin (pour une femme, on dit : vetula)

  1. (Avec affection) Vieux.
    • mi vetule, mon vieux.

Références