antika
Slovène
Étymologie
- Du latin antiqua (« choses anciennes »).
Nom commun
Cas | Singulier | Duel | Pluriel |
---|---|---|---|
Nominatif | antika | — | — |
Accusatif | antiko | — | — |
Génitif | antike | — | — |
Datif | antiki | — | — |
Instrumental | antiko | — | — |
Locatif | antiki | — | — |
antika \Prononciation ?\ féminin singulier
- (Histoire) Antiquité (période de l’histoire).
Turc
Étymologie
- Du latin antiquus.
Adjectif
antika \ɑn.ti.kɑ\
Tchèque
Étymologie
- Du latin antiqua (« choses anciennes »).
Nom commun
Cas | Singulier | Pluriel |
---|---|---|
Nominatif | antika | antiky |
Génitif | antiky | antik |
Datif | antice | antikám |
Accusatif | antiku | antiky |
Vocatif | antiko | antiky |
Locatif | antice | antikách |
Instrumental | antikou | antikami |
antika \Prononciation ?\ féminin
Synonymes
- (En bon tchèque) starověk
Dérivés
Références
- Ústav pro jazyk český, Akademie věd ČR, v.v.i., 2008–2015 → consulter cet ouvrage