Conjugaison:espagnol/doler

Conjugaison en espagnol
doler
Verbe du 2e groupe, conjugué comme {{es-conj-2}}

doler, verbe espagnol du 2^e groupe.

Modes impersonnels

Mode	Formes simples		Formes composées
Infinitif	doler	[doˈlɛɾ]	haber	dolido	[aˌβeɾ doˈli.ðo]
Gérondif	doliendo	[doˈljen̪.do]	habiendo	dolido	[aˌβjen.do doˈli.ðo]
Participe passé	dolido	[doˈli.ðo]

Indicatif

Présent (yo)   duelo [ˈdwe.lo] (tú/vos)  ou (vos)   dueles  dolés [ˈdwe.les] [doˈles] (él/ella/Ud.)   duele [ˈdwe.le] (nosostros-as)   dolemos [doˈle.mos] (vosostros-as/os)   doléis [doˈlei̯s] (ellos-as/Uds.)   duelen [ˈdwe.len]	Passé composé (yo)   he dolido [e doˈli.ðo] (tú/vos)   has dolido [as doˈli.ðo] (él/ella/Ud.)   ha dolido [a doˈli.ðo] (nosotros-as)   hemos dolido [ˈe.mos doˈli.ðo] (vosotros-as/os)   habéis dolido [a.ˈβejs doˈli.ðo] (ellos-as/Uds.)   han dolido [an doˈli.ðo]
Imparfait (yo)   dolía [doˈli.a] (tú/vos)   dolías [doˈli.as] (él/ella/Ud.)   dolía [doˈli.a] (nosostros-as)   dolíamos [doˈli.a.mos] (vosostros-as/os)   dolíais [doˈli.ai̯s] (ellos-as/Uds.)   dolían [doˈli.an]	Plus-que-parfait (yo)   había dolido [a.ˈβi.a doˈli.ðo] (tú/vos)   habías dolido [a.ˈβi.as doˈli.ðo] (él/ella/Ud.)   había dolido [a.ˈβi.a doˈli.ðo] (nosotros-as)   habíamos dolido [a.ˈβi.a.mos doˈli.ðo] (vosotros-as/os)   habíais dolido [a.ˈβi.ajs doˈli.ðo] (ellos-as/Uds.)   habían dolido [a.ˈβi.an doˈli.ðo]
Passé simple (yo)   dolí [doˈli] (tú/vos)   doliste [doˈlis.te] (él/ella/Ud.)   dolió [doˈljo] (nosostros-as)   dolimos [doˈli.mos] (vosostros-as/os)   dolisteis [doˈlis.tei̯s] (ellos-as/Uds.)   dolieron [doˈlje.ɾon]	Passé antérieur (yo)   hube dolido [ˈu.βe doˈli.ðo] (tú/vos)   hubiste dolido [u.ˈβi.ste doˈli.ðo] (él/ella/Ud.)   hubo dolido [ˈu.βo doˈli.ðo] (nosotros-as)   hubimos dolido [u.ˈβi.mos doˈli.ðo] (vosotros-as/os)   hubisteis dolido [u.ˈβi.stejs doˈli.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubieron dolido [u.ˈβje.ɾon doˈli.ðo]
Futur simple (yo)   doleré [do.leˈɾe] (tú/vos)   dolerás [do.leˈɾas] (él/ella/Ud.)   dolerá [do.leˈɾa] (nosostros-as)   doleremos [do.leˈɾe.mos] (vosostros-as/os)   doleréis [do.leˈɾei̯s] (ellos-as/Uds.)   dolerán [do.leˈɾan]	Futur antérieur (yo)   habré dolido [a.ˈβɾe doˈli.ðo] (tú/vos)   habrás dolido [a.ˈβɾas doˈli.ðo] (él/ella/Ud.)   habrá dolido [a.ˈβɾa doˈli.ðo] (nosotros-as)   habremos dolido [a.ˈβɾe.mos doˈli.ðo] (vosotros-as/os)   habréis dolido [a.ˈβɾejs doˈli.ðo] (ellos-as/Uds.)   habrán dolido [a.ˈβɾan doˈli.ðo]

Conditionnel

Présent (yo)   dolería [do.leˈɾi.a] (tú/vos)   dolerías [do.leˈɾi.as] (él/ella/Ud.)   dolería [do.leˈɾi.a] (nosostros-as)   doleríamos [do.leˈɾi.a.mos] (vosostros-as/os)   doleríais [do.leˈɾi.ai̯s] (ellos-as/Uds.)   dolerían [do.leˈɾi.an]

Passé (yo)   habría dolido [a.ˈβɾi.a doˈli.ðo] (tú/vos)   habrías dolido [a.ˈβɾi.as doˈli.ðo] (él/ella/Ud.)   habría dolido [a.ˈβɾi.a doˈli.ðo] (nosotros-as)   habríamos dolido [a.ˈβɾi.a.mos doˈli.ðo] (vosotros-as/os)   habríais dolido [a.ˈβɾi.ajs doˈli.ðo] (ellos-as/Uds.)   habrían dolido [a.ˈβɾi.an doˈli.ðo]

Subjonctif

Notes

De manière générale, l’accent diacritique tonique à l'imparfait ainsi qu’au futur du subjonctif ne se place qu’à la première personne du pluriel, sauf rares exceptions.

Présent (yo)   duela [ˈdwe.la] (tú/vos)  ou (vos)   duelas  dolás [ˈdwe.las] [doˈlas] (él/ella/Ud.)   duela [ˈdwe.la] (nosostros-as)   dolamos [doˈla.mos] (vosostros-as/os)   doláis [doˈlai̯s] (ellos-as/Uds.)   duelan [ˈdwe.lan]	Passé composé (yo)   haya dolido [ˈa.ja doˈli.ðo] (tú/vos)  ou (vos)   hayas dolido  hayás dolido [ˈa.jas doˈli.ðo] [a.ˈjas doˈli.ðo] (él/ella/Ud.)   haya dolido [ˈa.ja doˈli.ðo] (nosotros-as)   hayamos dolido [a.ˈja.mos doˈli.ðo] (vosotros-as/os)   hayáis dolido [a.ˈjajs doˈli.ðo] (ellos-as/Uds.)   hayan dolido [ˈa.jan doˈli.ðo]
Imparfait (en -ra) (yo)   doliera [doˈlje.ɾa] (tú/vos)   dolieras [doˈlje.ɾas] (él/ella/Ud.)   doliera [doˈlje.ɾa] (nosostros-as)   doliéramos [doˈlje.ɾa.mos] (vosostros-as/os)   dolierais [doˈlje.ɾai̯s] (ellos-as/Uds.)   dolieran [doˈlje.ɾan]	Plus-que-parfait (en -era) (yo)   hubiera dolido [u.ˈβje.ɾa doˈli.ðo] (tú/vos)   hubieras dolido [u.ˈβje.ɾas doˈli.ðo] (él/ella/Ud.)   hubiera dolido [u.ˈβje.ɾa doˈli.ðo] (nosotros-as)   hubiéramos dolido [u.ˈβje.ɾa.mos doˈli.ðo] (vosotros-as/os)   hubierais dolido [u.ˈβje.ɾajs doˈli.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubieran dolido [u.ˈβje.ɾan doˈli.ðo]
Imparfait (en -se) (yo)   doliese [doˈlje.se] (tú/vos)   dolieses [doˈlje.ses] (él/ella/Ud.)   doliese [doˈlje.se] (nosostros-as)   doliésemos [doˈlje.se.mos] (vosostros-as/os)   dolieseis [doˈlje.sei̯s] (ellos-as/Uds.)   doliesen [doˈlje.sen]	Plus-que-parfait (en -ese) (yo)   hubiese dolido [u.ˈβje.se doˈli.ðo] (tú/vos)   hubieses dolido [u.ˈβje.ses doˈli.ðo] (él/ella/Ud.)   hubiese dolido [u.ˈβje.se doˈli.ðo] (nosotros-as)   hubiésemos dolido [u.ˈβje.se.mos doˈli.ðo] (vosotros-as/os)   hubieseis dolido [u.ˈβje.sejs doˈli.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubiesen dolido [u.ˈβje.sen doˈli.ðo]
Futur (yo)   doliere [doˈlje.ɾe] (tú/vos)   dolieres [doˈlje.ɾes] (él/ella/Ud.)   doliere [doˈlje.ɾe] (nosostros-as)   doliéremos [doˈlje.ɾe.mos] (vosostros-as/os)   doliereis [doˈlje.ɾei̯s] (ellos-as/Uds.)   dolieren [doˈlje.ɾen]	Futur antérieur (yo)   hubiere dolido [u.ˈβje.ɾe doˈli.ðo] (tú/vos)   hubieres dolido [u.ˈβje.ɾes doˈli.ðo] (él/ella/Ud.)   hubiere dolido [u.ˈβje.ɾe doˈli.ðo] (nosotros-as)   hubiéremos dolido [u.ˈβje.ɾe.mos doˈli.ðo] (vosotros-as/os)   hubiereis dolido [u.ˈβje.ɾejs doˈli.ðo] (ellos-as/Uds.)   hubieren dolido [u.ˈβje.ɾen doˈli.ðo]

Impératif

Notes

• La forme négative de l’impératif se construit avec le présent du subjonctif à la deuxième personne du singulier.
• La forme affirmative de l’impératif est défective à la première personne du singulier, mais on peut y substituer le présent du subjonctif.

Présent (forme affirmative) (yo)   — [–] (tú)  ou (vos)   duele  dolé [ˈdwe.le] [doˈle] (usted)   duela [ˈdwe.la] (nosostros-as)   dolamos [doˈla.mos] (vosostros-as)   doled [doˈleð] (ustedes)   duelan [ˈdwe.lan]