afzwaaien

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.
Révision datée du 18 juin 2019 à 12:49 par Surbot (discussion | contributions) (→‎Néerlandais : Ajout du taux de reconnaissance)

Néerlandais

Étymologie

Composé de la particule séparable af- et du verbe zwaaien.
Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Verbe 1

Présent Prétérit
ik zwaai af zwaaide af
jij zwaait af
hij, zij, het zwaait af
wij zwaaien af zwaaiden af
jullie zwaaien af
zij zwaaien af
u zwaait af zwaaide af
Auxiliaire Participe présent Participe passé
hebben, zijn afzwaaiend afgezwaaid

afzwaaien \Prononciation ?\

  1. (Intransitif) (aux. hebben) Modèle:militaire Être démobilisé.
    • Het afzwaaien.
      La quille, la démob.
      • Hij is afgezwaaid.
      Il a été démobilisé.
  2. (Transitif) (aux. hebben) Arracher d’un coup sec.

Dérivés

être démobilisé

Vocabulaire apparenté par le sens

Verbe 2

Présent Prétérit
ik zwaai af zwaaide af
jij zwaait af
hij, zij, het zwaait af
wij zwaaien af zwaaiden af
jullie zwaaien af
zij zwaaien af
u zwaait af zwaaide af
Auxiliaire Participe présent Participe passé
zijn zwaaien afd afgezwaaid

afzwaaien \Prononciation ?\ intransitif

  1. Manquer, rater un but.

Dérivés

Taux de reconnaissance

En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
  • 96,2 % des Flamands,
  • 96,5 % des Néerlandais.

Prononciation

Références

  1. Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]