caçolet
:
Occitan[modifier le wikicode]
Étymologie[modifier le wikicode]
Nom commun [modifier le wikicode]
Singulier | Pluriel |
---|---|
caçolet \ka.su.ˈlet\ |
caçolets \ka.su.ˈlet͡s\ |
caçolet \ka.su.ˈlet\ (graphie normalisée) masculin
- Cassoulet, terrinée, plat cuit au four, dans l’Aude.
caçolet d’auca
- terrinée d’oie salée
caçolet de pòrc
- jarret de porc aux haricots
- afastigant coma un caçolet de favòls. — (Achille Mir)
Variantes orthographiques[modifier le wikicode]
Dérivés[modifier le wikicode]
- manjacaçolet (sobriquet des gens de Castelnaudary)
Apparentés étymologiques[modifier le wikicode]
Vocabulaire apparenté par le sens[modifier le wikicode]
Prononciation[modifier le wikicode]
- France (Béarn) : écouter « caçolet [ka.su.ˈlet] »
Voir aussi[modifier le wikicode]
- caçolet sur l’encyclopédie Wikipédia (en occitan)
Références[modifier le wikicode]
- Congrès permanent de la lenga occitana, 20 dictionnaires occitans en ligne, XIX - XX s → consulter cet ouvrage
- (oc) Joan de Cantalausa, Diccionari General Occitan a partir dels parlars lengadocians, 2002, ISBN 2-912293-04-9, C.A.O.C. → consulter cet ouvrage
- Christian Laux, Dictionnaire occitan-français (Laux), Institut d’Estudis Occitans, 2001, ISBN 978-2-85910-300-7 → Consulter en ligne
- Josiane Ubaud, Diccionari ortografic, gramatical e morfologic de l’occitan segon los parlars lengadocians, Trabucaire, 2011, ISBN 978-2-84974-125-2
- Frédéric Mistral, Lou Tresor dóu Félibrige ou Dictionnaire provençal-français embrassant les divers dialectes de la langue d’oc moderne, 1879
- Jòrge Fettuciari, Guiu Martin, Jaume Pietri, Dictionnaire provençal français - Diccionari provençau francés, L'Escomessa, CREO Provença, Edisud, Aix-en-Provence, 2003, ISBN 2-7449-0464-3
- Yves Lavalade, Dictionnaire d’usage occitan/français - Limousin-Marche-Périgord, Institut d’Estudis Occitans dau Lemosin, 2010, ISBN 978-2-9523897-6-4
- Reinat Toscano, Nouveau Dictionnaire niçois-français, Edicions de l’IEO, París