Aller au contenu

fingringo

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.
(Date à préciser) Composé de la racine fingr (« doigt »), du suffixe -ing- (« contenant partiel ») et de la finale -o (substantif).
Cas Singulier Pluriel
Nominatif fingringo
\fin.ˈɡrin.ɡo\
fingringoj
\fin.ˈɡrin.ɡoj\
Accusatif fingringon
\fin.ˈɡrin.ɡon\
fingringojn
\fin.ˈɡrin.ɡojn\
fingringoj

fingringo \fin.ˈɡrin.ɡo\

  1. (Couture) Dé à coudre.
    • Kudra fingringo.
      La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)
    • Por ne piki la fingron ĉe l’ kudrado, oni portas fingringon.  (L. L. Zamenhof, Dua Libro de l’ lingvo Internacia, 1888)
      Pour ne pas se piquer le doigt pendant la couture, on porte un dé à coudre.
    • Kvara tago: Antaŭtagmeze oni donis al mi tondilon, kudrilon, tutan kudrilon, fadenon kaj fingringon.  (Hans-Georg Kaiser, Mortula ŝipo, 1995  lire en ligne)
      Quatrième jour : Le matin, on m’a donné des ciseaux, une aiguille, du fil et un dé à coudre.

Apparentés étymologiques

[modifier le wikicode]

→ voir la catégorie Mots en espéranto comportant la racine fingr Mots en espéranto comportant la racine fingr et la liste des dérivés de fingr.

Prononciation

[modifier le wikicode]
  • fingringo sur l’encyclopédie Wikipédia (en espéranto) 

Références

[modifier le wikicode]

Bibliographie

[modifier le wikicode]