gellet
Allemand[modifier le wikicode]
Forme de verbe [modifier le wikicode]
gellet \ˈɡɛlət\
- Deuxième personne du pluriel du présent du subjonctif I de gellen.
Prononciation[modifier le wikicode]
- Berlin : écouter « gellet [ˈɡɛlət] »
Breton[modifier le wikicode]
Forme de verbe [modifier le wikicode]
gellet \ˈɡɛlːet\
- Participe passé du verbe gellout.
- Marvet eo e Bro-Saoz evel an Aotrou de la Marche, hep bezañ gellet distreiñ d’e eskopti ! — (Lan Inizan, Emgann Kergidu 1, Éditions Al Liamm, 1977, page 28)
- Il est mort en Angleterre comme Monseigneur de La Marche, sans avoir pu retourner dans son évêché !
- Marvet eo e Bro-Saoz evel an Aotrou de la Marche, hep bezañ gellet distreiñ d’e eskopti ! — (Lan Inizan, Emgann Kergidu 1, Éditions Al Liamm, 1977, page 28)
Variantes orthographiques[modifier le wikicode]
Prononciation[modifier le wikicode]
Same du Nord[modifier le wikicode]
Forme de verbe 1 [modifier le wikicode]
gellet /ˈɡelːet/
- Troisième personne du pluriel du présent de l’indicatif de geallat.
- Deuxième personne du singulier du prétérit de l’indicatif de geallat.
Forme de verbe 2[modifier le wikicode]
gellet /ˈɡelːet/