inconjugus
Latin[modifier le wikicode]
Étymologie[modifier le wikicode]
Adjectif [modifier le wikicode]
Cas | Singulier | Pluriel | ||||
---|---|---|---|---|---|---|
Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
Nominatif | inconjugus | inconjugă | inconjugum | inconjugī | inconjugae | inconjugă |
Vocatif | inconjuge | inconjugă | inconjugum | inconjugī | inconjugae | inconjugă |
Accusatif | inconjugum | inconjugăm | inconjugum | inconjugōs | inconjugās | inconjugă |
Génitif | inconjugī | inconjugae | inconjugī | inconjugōrŭm | inconjugārŭm | inconjugōrŭm |
Datif | inconjugō | inconjugae | inconjugō | inconjugīs | inconjugīs | inconjugīs |
Ablatif | inconjugō | inconjugā | inconjugō | inconjugīs | inconjugīs | inconjugīs |
inconjugus \Prononciation ?\
- (Grammaire) Impersonnel[1], en parlant des verbes.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
- Qui ne s'applique pas à des noms communs[2] : fulminat et tonat se disent de Jupiter seulement[2].
Synonymes[modifier le wikicode]
Références[modifier le wikicode]
- ↑ « inconjugus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
- ↑ a et b « inconjugus », dans Charlton T. Lewis et Charles Short, A Latin Dictionary, Clarendon Press, Oxford, 1879 → consulter cet ouvrage