Aller au contenu

indecens

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.
Voir aussi : indécens

Latin

Étymologie

De decens avec le préfixe in-.

Adjectif

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif indecens indecens indecens indecentēs indecentēs indecentia
Vocatif indecens indecens indecens indecentēs indecentēs indecentia
Accusatif indecentem indecentem indecens indecentēs indecentēs indecentia
Génitif indecentis indecentis indecentis indecentium indecentium indecentium
Datif indecentī indecentī indecentī indecentibus indecentibus indecentibus
Ablatif indecentī indecentī indecentī indecentibus indecentibus indecentibus

indecens \Prononciation ?\ (comparatif : indecentior, superlatif : indecentissimus)

  1. Indécent, inconvenant, messéant.
    • numquam vidi hominem beatum indecentius, Sénèque. Ep. 27

Dérivés

Dérivés dans d’autres langues

Références