infelicitas
Apparence
Étymologie
[modifier le wikicode]Nom commun
[modifier le wikicode]| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | infelicitas | infelicitatēs |
| Vocatif | infelicitas | infelicitatēs |
| Accusatif | infelicitatem | infelicitatēs |
| Génitif | infelicitatis | infelicitatum |
| Datif | infelicitatī | infelicitatibus |
| Ablatif | infelicitatĕ | infelicitatibus |
infelicitas \Prononciation ?\ féminin
- Infélicité.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Antonymes
[modifier le wikicode]Dérivés dans d’autres langues
[modifier le wikicode]- Anglais : infelicity
- Français : infélicité
Références
[modifier le wikicode]- « infelicitas », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
Forme de verbe
[modifier le wikicode]| Voir la conjugaison du verbe infelicitar | ||
|---|---|---|
| Indicatif | Présent | |
| tu infelicitas | ||
infelicitas \ĩ.fɨ.li.ˈsi.tɐʃ\ (Lisbonne) \ĩ.fe.li.ˈsi.təs\ (São Paulo)
- Deuxième personne du singulier du présent de l’indicatif de infelicitar.