instruistiĉo
Espéranto
Étymologie
- De instruisto (« instituteur ») et -iĉ- (masculin).
Nom commun
Cas | Singulier | Pluriel |
---|---|---|
Nominatif | instruistiĉo \in.stru.i.ˈsti.t͡ʃo\ |
instruistiĉoj \in.stru.i.ˈsti.t͡ʃoj\ |
Accusatif | instruistiĉon \in.stru.i.ˈsti.t͡ʃon\ |
instruistiĉojn \in.stru.i.ˈsti.t͡ʃojn\ |
instruistiĉo \in.stru.i.ˈsti.t͡ʃo\