kard

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.

Breton[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

Du moyen breton cart[1][2].

Nom commun [modifier le wikicode]

Mutation Singulier Pluriel
Non muté kard kardoù
Adoucissante gard gardoù
Spirante cʼhard cʼhardoù

kard \ˈkart\ masculin

  1. Quart.
    • Da seizh eur nemet kard e tiskennas Ta Benncʼhoad d’an daoulamm gant ar viñs, e wreg ouzh e heuliañ, [...]. — (Édouard Ollivro, Pikoù Mab e Dad, traduit par Jakez Konan, Mouladurioù Hor Yezh, 1983, pages 264-265)
      À sept heures moins le quart Pa Penhoat dévala l’escalier, sa femme sur ses talons, [...].

Dérivés[modifier le wikicode]

Anagrammes[modifier le wikicode]

Références[modifier le wikicode]

  1. Jehan LagadeucCatholicon, Tréguier, 1499
  2. Albert Deshayes, Dictionnaire étymologique du breton, Le Chasse-Marée, Douarnenez, 2003, page 373b

Hongrois[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Nom commun [modifier le wikicode]

kard \Prononciation ?\

  1. (Armement) Épée, sabre.

Prononciation[modifier le wikicode]