komuniki

Espéranto

Du latin communicare, du français communiquer, de l’italien comunicare, du polonais komunikować, de l’anglais communicate.

Temps	Passé	Présent	Futur
Indicatif	komunikis	komunikas	komunikos
Participe actif	komunikinta(j,n)	komunikanta(j,n)	komunikonta(j,n)
Participe passif	komunikita(j,n)	komunikata(j,n)	komunikota(j,n)
Adverbe actif	komunikinte	komunikante	komunikonte
Mode	Conditionnel	Volitif	Infinitif
Présent	komunikus	komuniku	komuniki
voir le modèle “eo-conj”

komuniki \ko.mu.ˈni.ki\ transitif

Communiquer (une information).
- Tamen dum kvar horoj li ne sukcesis komuniki tion, pri kio li volis plendi. — (« Maldiligenta polico », Monato)
  Cependant, pendant quatre heures, il n’a pas réussi à communiquer la raison pour laquelle il voulait se plaindre.
Communiquer, transporter, transmettre.
- La piŝto komunikas sian movon al la rado.
  Le piston communique son mouvement à la roue.
(Absolument) Communiquer.
- Kun ili la virinoj komunikas ruse aŭ angle. — (« Kiel sumojn konsumi… », Monato)
  Avec eux, les femmes communiquent en russe ou en anglais.

interkomuniki, s’échanger
komunika, de communication
komunikado, communication
komunikaĵo, communiqué
komunikema, communicatif
komunikigi, faire communiquer
komunikiĝi, communiquer
- komunikiĝema, communicatif
- komunikiĝo, communication
komunikilo, moyen de communication
- amaskomunikilo, média
komuniko, communication

Pays-Bas (partie continentale) (Wijchen) : écouter « komuniki [Prononciation ?] »
France (Toulouse) : écouter « komuniki [Prononciation ?] »