magno
Espagnol
Étymologie
- Du latin magnus.
Adjectif
Genre | Singulier | Pluriel |
---|---|---|
Masculin | magno \ma.ɣno\ |
magnos \ma.ɣnos\ |
Féminin | magna \ma.ɣna\ |
magnas \ma.ɣnas\ |
magno
Italien
Étymologie
- Du latin magnus.
Adjectif
Singulier | Pluriel | |
---|---|---|
Masculin | magno \ma.ɲo\ |
magni \ma.ɲi\ |
Féminin | magna \ma.ɲa\ |
magne \ma.ɲe\ |
magno
- (Littéraire) Grand.
Portugais
Étymologie
- Du latin magnus.
Adjectif
Singulier | Pluriel | |
---|---|---|
Masculin | magno | magnos |
Féminin | magna | magnas |
magno