malaür

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.

Occitan[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

 Composé de mal et de ur.

Nom commun [modifier le wikicode]

Singulier Pluriel
malaür
\ma.la.ˈyɾ\
malaürs
\ma.la.ˈyɾs\

malaür \ma.la.ˈyɾ\ (graphie normalisée) masculin

  1. Malheur.
    • Se me la balhatz pas per hemna, seratz l’encausa d’un gran malaür. — (Joan-Francés Bladèr, Contes de Gasconha, 2000 [1])
      Si vous ne me la donnez pas pour femme, vous serez la cause d’un grand malheur.
    • E aqueste autor de malaür que quita pas de bramar a la mòrt, mot aprèp mot, paragraf aprèp paragraf. Una vertadièra calamitat literària. — (Sèrgi Viaule, Fotuda planeta, 2014 [1])
      Et cet auteur de malheur qui n'arrête pas de hurler à la mort, mot après mot, paragraphe aprèp paragraphe. Une vraie calamité littéraire.

Variantes orthographiques[modifier le wikicode]

Synonymes[modifier le wikicode]

Dérivés[modifier le wikicode]

Antonymes[modifier le wikicode]

Prononciation[modifier le wikicode]

Références[modifier le wikicode]