offectus
Latin[modifier le wikicode]
Étymologie[modifier le wikicode]
- Participe passé de officio (« obstruer, boucher »).
Adjectif [modifier le wikicode]
Cas | Singulier | Pluriel | ||||
---|---|---|---|---|---|---|
Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
Nominatif | offectus | offectă | offectum | offectī | offectae | offectă |
Vocatif | offecte | offectă | offectum | offectī | offectae | offectă |
Accusatif | offectum | offectăm | offectum | offectōs | offectās | offectă |
Génitif | offectī | offectae | offectī | offectōrŭm | offectārŭm | offectōrŭm |
Datif | offectō | offectae | offectō | offectīs | offectīs | offectīs |
Ablatif | offectō | offectā | offectō | offectīs | offectīs | offectīs |
offectus \Prononciation ?\ masculin
- Arrêté, empêché, intercepté.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Nom commun [modifier le wikicode]
Cas | Singulier | Pluriel |
---|---|---|
Nominatif | offectus | offectī |
Vocatif | offecte | offectī |
Accusatif | offectum | offectōs |
Génitif | offectī | offectōrum |
Datif | offectō | offectīs |
Ablatif | offectō | offectīs |
offectus \Prononciation ?\ masculin
- Maléfice, charme, sortilège.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Références[modifier le wikicode]
- « offectus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage