paeniteo

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.

Latin[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

→ voir paenitet.

Verbe [modifier le wikicode]

pænĭtĕo, infinitif : pænĭtēre, parfait : pænituit, supin : - \pae̯ˈni.te.oː\ intransitif (voir la conjugaison)

  1. Mécontenter, causer du regret, du repentir.

Références[modifier le wikicode]