Aller au contenu

pasch

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.
Voir aussi : Pasch

Forme de verbe

[modifier le wikicode]

pasch \paʃ\

  1. Deuxième personne du singulier de l’impératif présent de paschen.

Prononciation

[modifier le wikicode]
  • Berlin : écouter « pasch [paʃ] »
Du latin pax → voir pasche en ancien français.

pasch \Prononciation ?\ féminin

  1. Paix.
Forme et orthographe du dialecte surmiran .
Forme et orthographe du dialecte sursilvan .
Forme et orthographe du dialecte sutsilvan .
Forme et orthographe du dialecte vallader .

Variantes dialectales

[modifier le wikicode]

Références

[modifier le wikicode]
  • Oscar Peer, Dicziunari rumantsch ladin-tudais-ch, Lia Rumantscha, Coire, 1962
  • Gion Peder ThöniRumantsch - Surmeir. Grammatica per igl idiom surmiran, Lia Rumantscha, Coire, 1969
  • Ramun Vieli, Alexi Decurtins, Vocabulari romontsch sursilvan-tudestg, Ligia Romontscha, Coire, 1962
  • Curo Mani, Pledari sutsilvan. Rumàntsch tudestg, tudestg-rumàntsch, Lia Rumantscha, Coire (CH), 1977