pecunia

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.

Latin[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

De pecu, pecus (« bétail ») parce que la plus ancienne source de richesse consistait dans le cheptel (voir ce mot apparenté à capital). Varron explique : pecus, a quo pecunia universa, quod in pecore pecunia tum consistebat pastoribus — (Varron. L. L. 5, § 95)

Nom commun [modifier le wikicode]

Cas Singulier Pluriel
Nominatif pecuniă pecuniae
Vocatif pecuniă pecuniae
Accusatif pecuniăm pecuniās
Génitif pecuniae pecuniārŭm
Datif pecuniae pecuniīs
Ablatif pecuniā pecuniīs

pecūnia \Prononciation ?\ féminin

  1. Richesse, propriété, bien.
    • ut pecunia fortunisque nostris contentus sit — (Cicéron)
  2. Argent, monnaie.
    • pecunias civitatibus distribuere.
      La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)

Synonymes[modifier le wikicode]

Dérivés[modifier le wikicode]

Dérivés dans d’autres langues[modifier le wikicode]

Voir aussi[modifier le wikicode]

  • pecunia sur l’encyclopédie Wikipédia (en latin) 

Références[modifier le wikicode]