protivný

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.
Révision datée du 12 mai 2017 à 19:04 par Baltic Bot (discussion | contributions) (Retrait des liens interlangues qui sont maintenant gérés automatiquement par mw:Extension:Cognate.)

Tchèque

Étymologie

Du radical *protiv de proti (« contre ») avec le suffixe -ný.

Adjectif

nombre cas \ genre masculin féminin neutre
animé inanimé
singulier nominatif

protivný protivná protivné
vocatif

protivný protivná protivné
accusatif

protivného protivný protivnou protivné
génitif

protivného protivné protivného
locatif

protivném protivné protivném
datif

protivnému protivné protivnému
instrumental

protivným protivnou protivným
pluriel nominatif

protivní protivné protivná
vocatif

protivní protivné protivná
accusatif

protivné protivná
génitif

protivných
locatif

protivných
datif

protivným
instrumental

protivnými

protivný \Prononciation ?\ (comparatif : protivnější, superlatif : nejprotivnější)

  1. (Neutre) Adverse, contraire, opposé, contrariant.
    • Co je vám na lidech nejprotivnější?
      qu'est-ce qui vous est le plus contrariant le plus chez les gens ?
  2. Modèle:exag Répugnant, odieux, antipathique, déplaisant, détesté.
    • Je mi z duše protivný.
      C'est ma bête noire.

Synonymes

Antonymes

Dérivés