romantica
Italien[modifier le wikicode]
Étymologie[modifier le wikicode]
- De l’anglais romantic.
Nom commun [modifier le wikicode]
Singulier | Pluriel |
---|---|
romantica \ro.ˈman.ti.ka\ |
romantiche \ro.ˈman.ti.ke\ |
romantica \ro.ˈman.ti.ka\ féminin
- Romantique.
- in fondo io sono una romantica.
- Dans le fond, moi, je suis une romantique.
- in fondo io sono una romantica.
Forme d’adjectif [modifier le wikicode]
romantica \ro.ˈman.ti.ka\
- Féminin singulier de romantico.
Dérivés[modifier le wikicode]
- commedia romantica (« comédie romantique »)
- romanticamente (« romantiquement »)
Anagrammes[modifier le wikicode]
→ Modifier la liste d’anagrammes
Occitan[modifier le wikicode]
Étymologie[modifier le wikicode]
Forme d’adjectif [modifier le wikicode]
Nombre | Singulier | Pluriel |
---|---|---|
Masculin | romantic \rumanˈtik\ |
romantics \rumanˈtit͡s\ |
Féminin | romantica \rumanˈti.ko̞\ |
romanticas \rumanˈti.ko̞s\ |
romantica \rumanˈtiko̯\ (graphie normalisée)
- Féminin singulier de romantic.
Nom commun [modifier le wikicode]
Singulier | Pluriel |
---|---|
romantica \rumanˈtiko̯\ |
romanticas \rumanˈtiko̯s\ |
romantica \rumanˈtiko̯\ féminin (pour un homme, on dit : romantic) (graphie normalisée)
Références[modifier le wikicode]
- Congrès permanent de la lenga occitana, 20 dictionnaires occitans en ligne, XIX - XX s → consulter cet ouvrage
- (oc) Joan de Cantalausa, Diccionari General Occitan a partir dels parlars lengadocians, 2002, ISBN 2-912293-04-9, C.A.O.C. → consulter cet ouvrage
- Christian Laux, Dictionnaire occitan-français (Laux), Institut d’Estudis Occitans, 2001, ISBN 978-2-85910-300-7 → Consulter en ligne
- Josiane Ubaud, Diccionari ortografic, gramatical e morfologic de l’occitan segon los parlars lengadocians, Trabucaire, 2011, ISBN 978-2-84974-125-2