silañ

Breton

Étymologie

Dérivé de sil, avec le suffixe -añ.

Verbe

silañ \ˈsiːlã\ intransitif et transitif direct (conjugaison), base verbale sil-

1. Filtrer.
   • Kas an arreval d’ar vilin, ribotat, silañ ar yod. — (Yann-Vari Perrot, E-tal ar poull, in C’hoariva brezhonek - Pemp pezh-c’hoari berr, Skridoù Breizh, 1944, page 45)

     Envoyer la mouture au moulin, baratter, filtrer la bouillie.

2. Insinuer.

Variantes

• silat
• siliñ

Dérivés

• siladenn
• siladur
• silerez
• silerezh

Prononciation

• \ˈsiːlã\