Aller au contenu

starus

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.

Espéranto

Forme de verbe

Temps Passé Présent Futur
Indicatif staris staras staros
Participe actif starinta(j,n) staranta(j,n) staronta(j,n)
Adverbe starinte starante staronte
substantif starinto(j,n)
starintino(j,n)
staranto(j,n)
starantino(j,n)
staronto(j,n)
starontino(j,n)
Mode Conditionnel Volitif Infinitif
Présent starus staru stari
voir le modèle “eo-conj-intrans”

starus \ˈsta.rus\   Composition fondamentale du verbe venant de l’Ekzercaro (Ekz §28)

  1. Conditionnel du verbe stari (intransitif).
    • (Ekz. §28) en tiaj okazoj ni uzus la finiĝon "n" tute egale ĉu ia prepozicio starus aŭ ne.
      dans de telles occasions, nous utiliserions la termainaison "n" de façon totalement égale qu’il y aurait une quelconque préposition ou non.