strakadenn
Breton
Étymologie
- Créé à partir de strak-, radical du verbe « strakal »/« strakat »/« strakiñ », et du suffixe composé -adenn.
Nom commun
strakadenn \straˈkɑːdɛn\ féminin (pluriel : strakadennoù \strakaˈdɛnːu\)
- Craquement.
- Détonation, explosion.
- Eur strakadenn, diou strakadenn, deg, ugent, ha kant... [...]. — (Tad Medar, An Tri Aotrou, 1981, p. 121)
- Une explosion, deux explosions, dix, vingt, et cent... [...].
- Eur strakadenn, diou strakadenn, deg, ugent, ha kant... [...]. — (Tad Medar, An Tri Aotrou, 1981, p. 121)