trudis
Espéranto
Forme de verbe
Temps | Passé | Présent | Futur |
---|---|---|---|
Indicatif | trudis | trudas | trudos |
Participe actif | trudinta(j,n) | trudanta(j,n) | trudonta(j,n) |
Participe passif | trudita(j,n) | trudata(j,n) | trudota(j,n) |
Adverbe actif | trudinte | trudante | trudonte |
Adverbe passif | trudite | trudate | trudote |
Mode | Conditionnel | Volitif | Infinitif |
Présent | trudus | trudu | trudi |
voir le modèle “eo-conj” |
trudis \ˈtɾu.dis\
Latin
Étymologie
- De trudo.
Nom commun
Cas | Singulier | Pluriel |
---|---|---|
Nominatif | trudis | trudēs |
Vocatif | trudis | trudēs |
Accusatif | trudĕm | trudēs |
Génitif | trudĭs | trudiŭm |
Datif | trudī | trudĭbŭs |
Ablatif | trudĕ | trudĭbŭs |
trudis féminin
- Pique garnie de fer, croc, perche ferrée, gaule.
- trudes hastae sunt cum lunato ferro, Isidore de Séville. Orig. 18, 7.
Synonymes
Références
- « trudis », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage