turo
:
Français
Nom commun
Singulier | Pluriel |
---|---|
turo | turos |
\ty.ʁo\ |
turo \ty.ʁo\ masculin
- Variante de turault.
Anagrammes
Références
- « turault ou turo », dans Émile Littré, Dictionnaire de la langue française, 1872–1877 → consulter cet ouvrage
Espéranto
Étymologie
- Du latin turris.
Nom commun
Cas | Singulier | Pluriel |
---|---|---|
Nominatif | turo \ˈtu.ɾo\ |
turoj \ˈtu.ɾoj\ |
Accusatif | turon \ˈtu.ɾon\ |
turojn \ˈtu.ɾojn\ |
turo \ˈtu.ɾo\
Vocabulaire apparenté par le sens
![]() Roi |
![]() Dame |
![]() Fou |
![]() Cavalier |
![]() Tour |
![]() Pion |
---|---|---|---|---|---|
reĝo | damo | kuriero | ĉevalo | turo | peono |
Prononciation
- Pays-Bas (partie continentale) (Wijchen) : écouter « turo [Prononciation ?] »
- France (Toulouse) : écouter « turo [Prononciation ?] »
Anagrammes
Ido
Étymologie
- Du français tour.
Nom commun
turo \ˈtu.rɔ\
Anagrammes
Kinyarwanda
Nom commun
inturo classe 3 (pluriel classe 3 : inturo)
Voir aussi
Catégories :
- français
- Lemmes en français
- Noms communs en français
- espéranto
- Mots en espéranto issus d’un mot en latin
- Lemmes en espéranto
- Noms communs en espéranto
- Lexique en espéranto des échecs
- Prononciations audio en espéranto
- ido
- Mots en ido issus d’un mot en français
- Lemmes en ido
- Noms communs en ido
- kinyarwanda
- Noms communs en kinyarwanda
- Animaux en kinyarwanda