urzec

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.

Polonais[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

Dérivé de rzec, avec le préfixe u-.

Verbe [modifier le wikicode]

urzec \u.ʐɛt͡s\ perfectif (imperfectif : urzekać) (voir la conjugaison)

  1. Charmer, captiver.
    • Monika Heisig urzekła jurorów proporcjonalną budową, wysokim wzrostem, a przede wszystkim szczerym, naturalnym uśmiechem. — (Ewa Bilicka, Nowa Trybuna Opolska, 2006)
      Monika Heisig a charmé les jurés avec sa carrure proportionnée, sa grande taille et surtout son sourire sincère et naturel

Synonymes[modifier le wikicode]

Dérivés[modifier le wikicode]

  • uroczy (« charmant »)
  • urok (« charme, sortilège »)

Prononciation[modifier le wikicode]

Références[modifier le wikicode]