vantuké

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.

Kotava[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

Composé de van et de tuke.

Verbe [modifier le wikicode]

Personne Présent Passé Futur
1re du sing. vantuké vantukeyé vantuketé
2e du sing. vantukel vantukeyel vantuketel
3e du sing. vantuker vantukeyer vantuketer
1re du plur. vantuket vantukeyet vantuketet
2e du plur. vantukec vantukeyec vantuketec
3e du plur. vantuked vantukeyed vantuketed
4e du plur. vantukev vantukeyev vantuketev
voir Conjugaison en kotava

vantuké \vantuˈkɛ\ ou \vantuˈke\ intransitif

  1. Advenir, survenir.

Dérivés[modifier le wikicode]

Prononciation[modifier le wikicode]

Références[modifier le wikicode]