verbuigen

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.

Néerlandais[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

Dérivé par préfixation de buigen.

Verbe [modifier le wikicode]

Présent Prétérit
ik verbuig verboog
jij verbuigt
hij, zij, het verbuigt
wij verbuigen verbogen
jullie verbuigen
zij verbuigen
u verbuigt verboog
Auxiliaire Participe présent Participe passé
hebben verbuigend verbogen

verbuigen

  1. Tordre.
  2. Coruber, cintrer.
  3. Gauchir.
    • Een verbogen sleutel
      Une clef faussée.
  4. (Grammaire) Décliner.

Synonymes[modifier le wikicode]

Taux de reconnaissance[modifier le wikicode]

En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
  • 98,3 % des Flamands,
  • 98,7 % des Néerlandais.


Prononciation[modifier le wikicode]

Références[modifier le wikicode]

  1. Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]