Conjugaison:français/bilanter

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.
Conjugaison en français
bilanter
Verbe du premier groupe,
conjugué comme {{fr-conj-1}}

Conjugaison de bilanter, verbe du 1er groupe, conjugué avec l’auxiliaire avoir.


Modes impersonnels

Indicatif

Présent
je  bilante \ʒə  bi.lɑ̃t\
tu  bilantes \ty  bi.lɑ̃t\
il/elle/on  bilante \[il/ɛl/ɔ̃]  bi.lɑ̃t\
nous  bilantons \nu  bi.lɑ̃.tɔ̃\
vous  bilantez \vu  bi.lɑ̃.te\
ils/elles  bilantent \[il/ɛl]  bi.lɑ̃t\
Passé composé
j’ai  bilanté  \ʒ‿e bi.lɑ̃.te\
tu as  bilanté  \ty a bi.lɑ̃.te\
il/elle/on a  bilanté  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a bi.lɑ̃.te\
nous avons  bilanté  \nu.z‿a.vɔ̃ bi.lɑ̃.te\
vous avez  bilanté  \vu.z‿a.ve bi.lɑ̃.te\
ils/elles ont  bilanté  \[i/ɛ]l.z‿ɔ̃ bi.lɑ̃.te\
Imparfait
je  bilantais \ʒə  bi.lɑ̃.tɛ\
tu  bilantais \ty  bi.lɑ̃.tɛ\
il/elle/on  bilantait \[il/ɛl/ɔ̃]  bi.lɑ̃.tɛ\
nous  bilantions \nu  bi.lɑ̃.tjɔ̃\
vous  bilantiez \vu  bi.lɑ̃.tje\
ils/elles  bilantaient \[il/ɛl]  bi.lɑ̃.tɛ\
Plus-que-parfait
j’avais  bilanté  \ʒ‿a.vɛ bi.lɑ̃.te\
tu avais  bilanté  \ty a.vɛ bi.lɑ̃.te\
il/elle/on avait  bilanté  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a.vɛ bi.lɑ̃.te\
nous avions  bilanté  \nu.z‿a.vjɔ̃ bi.lɑ̃.te\
vous aviez  bilanté  \vu.z‿a.vje bi.lɑ̃.te\
ils/elles avaient  bilanté  \[i/ɛ]l.z‿a.vɛ bi.lɑ̃.te\
Passé simple
je  bilantai \ʒə  bi.lɑ̃.te\
tu  bilantas \ty  bi.lɑ̃.ta\
il/elle/on  bilanta \[il/ɛl/ɔ̃]  bi.lɑ̃.ta\
nous  bilantâmes \nu  bi.lɑ̃.tam\
vous  bilantâtes \vu  bi.lɑ̃.tat\
ils/elles  bilantèrent \[il/ɛl]  bi.lɑ̃.tɛʁ\
Passé antérieur
j’eus  bilanté  \ʒ‿y bi.lɑ̃.te\
tu eus  bilanté  \ty y bi.lɑ̃.te\
il/elle/on eut  bilanté  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y bi.lɑ̃.te\
nous eûmes  bilanté  \nu.z‿ym bi.lɑ̃.te\
vous eûtes  bilanté  \vu.z‿yt bi.lɑ̃.te\
ils/elles eurent  bilanté  \[i/ɛ]l.z‿yʁ bi.lɑ̃.te\
Futur simple
je  bilanterai \ʒə  bi.lɑ̃.t(ə.)ʁe\
tu  bilanteras \ty  bi.lɑ̃.t(ə.)ʁa\
il/elle/on  bilantera \[il/ɛl/ɔ̃]  bi.lɑ̃.t(ə.)ʁa\
nous  bilanterons \nu  bi.lɑ̃.t(ə.)ʁɔ̃\
vous  bilanterez \vu  bi.lɑ̃.t(ə.)ʁe\
ils/elles  bilanteront \[il/ɛl]  bi.lɑ̃.t(ə.)ʁɔ̃\
Futur antérieur
j’aurai  bilanté  \ʒ‿o.ʁe bi.lɑ̃.te\
tu auras  bilanté  \ty o.ʁa bi.lɑ̃.te\
il/elle/on aura  bilanté  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿o.ʁa bi.lɑ̃.te\
nous aurons  bilanté  \nu.z‿o.ʁɔ̃ bi.lɑ̃.te\
vous aurez  bilanté  \vu.z‿o.ʁe bi.lɑ̃.te\
ils/elles auront  bilanté  \[i/ɛ]l.z‿o.ʁɔ̃ bi.lɑ̃.te\

Subjonctif

Présent
que je  bilante \kə ʒə  bi.lɑ̃t\
que tu  bilantes \kə ty  bi.lɑ̃t\
qu’il/elle/on  bilante \k‿[il/ɛl/ɔ̃]  bi.lɑ̃t\
que nous  bilantions \kə nu  bi.lɑ̃.tjɔ̃\
que vous  bilantiez \kə vu  bi.lɑ̃.tje\
qu’ils/elles  bilantent \k‿[il/ɛl]  bi.lɑ̃t\
Passé
que j’aie  bilanté  \kə ʒ‿ɛ bi.lɑ̃.te\
que tu aies  bilanté  \kə ty ɛ bi.lɑ̃.te\
qu’il/elle/on ait  bilanté  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ɛ bi.lɑ̃.te\
que nous ayons  bilanté  \kə nu.z‿ɛ.jɔ̃ bi.lɑ̃.te\
que vous ayez  bilanté  \kə vu.z‿ɛ.je bi.lɑ̃.te\
qu’ils/elles aient  bilanté  \k‿[i/ɛ]l.z‿ɛ bi.lɑ̃.te\
Imparfait
que je  bilantasse \kə ʒə  bi.lɑ̃.tas\
que tu  bilantasses \kə ty  bi.lɑ̃.tas\
qu’il/elle/on  bilantât \k‿[il/ɛl/ɔ̃]  bi.lɑ̃.ta\
que nous  bilantassions \kə nu  bi.lɑ̃.ta.sjɔ̃\
que vous  bilantassiez \kə vu  bi.lɑ̃.ta.sje\
qu’ils/elles  bilantassent \k‿[il/ɛl]  bi.lɑ̃.tas\
Plus-que-parfait
que j’eusse  bilanté  \kə ʒ‿ys bi.lɑ̃.te\
que tu eusses  bilanté  \kə ty ys bi.lɑ̃.te\
qu’il/elle/on eût  bilanté  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y bi.lɑ̃.te\
que nous eussions  bilanté  \kə nu.z‿y.sjɔ̃ bi.lɑ̃.te\
que vous eussiez  bilanté  \kə vu.z‿y.sje bi.lɑ̃.te\
qu’ils/elles eussent  bilanté  \k‿[i/ɛ]l.z‿ys bi.lɑ̃.te\

Conditionnel

Impératif

Présent
  bilante  \bi.lɑ̃t\
  bilantons  \bi.lɑ̃.tɔ̃\
  bilantez  \bi.lɑ̃.te\
Passé
 aie  bilanté   \ɛ bi.lɑ̃.te\ 
 ayons  bilanté   \ɛ.jɔ̃ bi.lɑ̃.te\ 
 ayez  bilanté   \ɛ.je bi.lɑ̃.te\