Conjugaison:français/briffer

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.
Conjugaison en français
briffer
Verbe du premier groupe,
conjugué comme {{fr-conj-1}}

Conjugaison de briffer, verbe du 1er groupe, conjugué avec l’auxiliaire avoir.


Modes impersonnels

Indicatif

Présent
je  briffe \ʒə  bʁif\
tu  briffes \ty  bʁif\
il/elle/on  briffe \[il/ɛl/ɔ̃]  bʁif\
nous  briffons \nu  bʁi.fɔ̃\
vous  briffez \vu  bʁi.fe\
ils/elles  briffent \[il/ɛl]  bʁif\
Passé composé
j’ai  briffé  \ʒ‿e bʁi.fe\
tu as  briffé  \ty a bʁi.fe\
il/elle/on a  briffé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a bʁi.fe\
nous avons  briffé  \nu.z‿a.vɔ̃ bʁi.fe\
vous avez  briffé  \vu.z‿a.ve bʁi.fe\
ils/elles ont  briffé  \[i/ɛ]l.z‿ɔ̃ bʁi.fe\
Imparfait
je  briffais \ʒə  bʁi.fɛ\
tu  briffais \ty  bʁi.fɛ\
il/elle/on  briffait \[il/ɛl/ɔ̃]  bʁi.fɛ\
nous  briffions \nu  bʁi.fjɔ̃\
vous  briffiez \vu  bʁi.fje\
ils/elles  briffaient \[il/ɛl]  bʁi.fɛ\
Plus-que-parfait
j’avais  briffé  \ʒ‿a.vɛ bʁi.fe\
tu avais  briffé  \ty a.vɛ bʁi.fe\
il/elle/on avait  briffé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a.vɛ bʁi.fe\
nous avions  briffé  \nu.z‿a.vjɔ̃ bʁi.fe\
vous aviez  briffé  \vu.z‿a.vje bʁi.fe\
ils/elles avaient  briffé  \[i/ɛ]l.z‿a.vɛ bʁi.fe\
Passé simple
je  briffai \ʒə  bʁi.fe\
tu  briffas \ty  bʁi.fa\
il/elle/on  briffa \[il/ɛl/ɔ̃]  bʁi.fa\
nous  briffâmes \nu  bʁi.fam\
vous  briffâtes \vu  bʁi.fat\
ils/elles  briffèrent \[il/ɛl]  bʁi.fɛʁ\
Passé antérieur
j’eus  briffé  \ʒ‿y bʁi.fe\
tu eus  briffé  \ty y bʁi.fe\
il/elle/on eut  briffé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y bʁi.fe\
nous eûmes  briffé  \nu.z‿ym bʁi.fe\
vous eûtes  briffé  \vu.z‿yt bʁi.fe\
ils/elles eurent  briffé  \[i/ɛ]l.z‿yʁ bʁi.fe\
Futur simple
je  brifferai \ʒə  bʁi.f(ə.)ʁe\
tu  brifferas \ty  bʁi.f(ə.)ʁa\
il/elle/on  briffera \[il/ɛl/ɔ̃]  bʁi.f(ə.)ʁa\
nous  brifferons \nu  bʁi.f(ə.)ʁɔ̃\
vous  brifferez \vu  bʁi.f(ə.)ʁe\
ils/elles  brifferont \[il/ɛl]  bʁi.f(ə.)ʁɔ̃\
Futur antérieur
j’aurai  briffé  \ʒ‿o.ʁe bʁi.fe\
tu auras  briffé  \ty o.ʁa bʁi.fe\
il/elle/on aura  briffé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿o.ʁa bʁi.fe\
nous aurons  briffé  \nu.z‿o.ʁɔ̃ bʁi.fe\
vous aurez  briffé  \vu.z‿o.ʁe bʁi.fe\
ils/elles auront  briffé  \[i/ɛ]l.z‿o.ʁɔ̃ bʁi.fe\

Subjonctif

Présent
que je  briffe \kə ʒə  bʁif\
que tu  briffes \kə ty  bʁif\
qu’il/elle/on  briffe \k‿[il/ɛl/ɔ̃]  bʁif\
que nous  briffions \kə nu  bʁi.fjɔ̃\
que vous  briffiez \kə vu  bʁi.fje\
qu’ils/elles  briffent \k‿[il/ɛl]  bʁif\
Passé
que j’aie  briffé  \kə ʒ‿ɛ bʁi.fe\
que tu aies  briffé  \kə ty ɛ bʁi.fe\
qu’il/elle/on ait  briffé  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ɛ bʁi.fe\
que nous ayons  briffé  \kə nu.z‿ɛ.jɔ̃ bʁi.fe\
que vous ayez  briffé  \kə vu.z‿ɛ.je bʁi.fe\
qu’ils/elles aient  briffé  \k‿[i/ɛ]l.z‿ɛ bʁi.fe\
Imparfait
que je  briffasse \kə ʒə  bʁi.fas\
que tu  briffasses \kə ty  bʁi.fas\
qu’il/elle/on  briffât \k‿[il/ɛl/ɔ̃]  bʁi.fa\
que nous  briffassions \kə nu  bʁi.fa.sjɔ̃\
que vous  briffassiez \kə vu  bʁi.fa.sje\
qu’ils/elles  briffassent \k‿[il/ɛl]  bʁi.fas\
Plus-que-parfait
que j’eusse  briffé  \kə ʒ‿ys bʁi.fe\
que tu eusses  briffé  \kə ty ys bʁi.fe\
qu’il/elle/on eût  briffé  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y bʁi.fe\
que nous eussions  briffé  \kə nu.z‿y.sjɔ̃ bʁi.fe\
que vous eussiez  briffé  \kə vu.z‿y.sje bʁi.fe\
qu’ils/elles eussent  briffé  \k‿[i/ɛ]l.z‿ys bʁi.fe\

Conditionnel

Présent
je  brifferais \ʒə  bʁi.f(ə.)ʁɛ\
tu  brifferais \ty  bʁi.f(ə.)ʁɛ\
il/elle/on  brifferait \[il/ɛl/ɔ̃]  bʁi.f(ə.)ʁɛ\
nous  brifferions \nu  bʁi.fə.ʁjɔ̃\
vous  brifferiez \vu  bʁi.fə.ʁje\
ils/elles  brifferaient \[il/ɛl]  bʁi.f(ə.)ʁɛ\
Passé
j’aurais  briffé  \ʒ‿o.ʁɛ bʁi.fe\
tu aurais  briffé  \ty o.ʁɛ bʁi.fe\
il/elle/on aurait  briffé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿o.ʁɛ bʁi.fe\
nous aurions  briffé  \nu.z‿o.ʁjɔ̃ bʁi.fe\
vous auriez  briffé  \vu.z‿o.ʁje bʁi.fe\
ils/elles auraient  briffé  \[i/ɛ]l.z‿o.ʁɛ bʁi.fe\

Impératif

Présent
  briffe  \bʁif\
  briffons  \bʁi.fɔ̃\
  briffez  \bʁi.fe\
Passé
 aie  briffé   \ɛ bʁi.fe\ 
 ayons  briffé   \ɛ.jɔ̃ bʁi.fe\ 
 ayez  briffé   \ɛ.je bʁi.fe\