Conjugaison:français/dédiviniser

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.
Conjugaison en français
dédiviniser
Verbe du premier groupe,
conjugué comme {{fr-conj-1}}

Conjugaison de dédiviniser, verbe du 1er groupe, conjugué avec l’auxiliaire avoir.


Modes impersonnels

Indicatif

Présent
je  dédivinise \ʒə  de.di.vi.niz\
tu  dédivinises \ty  de.di.vi.niz\
il/elle/on  dédivinise \[il/ɛl/ɔ̃]  de.di.vi.niz\
nous  dédivinisons \nu  de.di.vi.ni.zɔ̃\
vous  dédivinisez \vu  de.di.vi.ni.ze\
ils/elles  dédivinisent \[il/ɛl]  de.di.vi.niz\
Passé composé
j’ai  dédivinisé  \ʒ‿e de.di.vi.ni.ze\
tu as  dédivinisé  \ty a de.di.vi.ni.ze\
il/elle/on a  dédivinisé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a de.di.vi.ni.ze\
nous avons  dédivinisé  \nu.z‿a.vɔ̃ de.di.vi.ni.ze\
vous avez  dédivinisé  \vu.z‿a.ve de.di.vi.ni.ze\
ils/elles ont  dédivinisé  \[i/ɛ]l.z‿ɔ̃ de.di.vi.ni.ze\
Imparfait
je  dédivinisais \ʒə  de.di.vi.ni.zɛ\
tu  dédivinisais \ty  de.di.vi.ni.zɛ\
il/elle/on  dédivinisait \[il/ɛl/ɔ̃]  de.di.vi.ni.zɛ\
nous  dédivinisions \nu  de.di.vi.ni.zjɔ̃\
vous  dédivinisiez \vu  de.di.vi.ni.zje\
ils/elles  dédivinisaient \[il/ɛl]  de.di.vi.ni.zɛ\
Plus-que-parfait
j’avais  dédivinisé  \ʒ‿a.vɛ de.di.vi.ni.ze\
tu avais  dédivinisé  \ty a.vɛ de.di.vi.ni.ze\
il/elle/on avait  dédivinisé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a.vɛ de.di.vi.ni.ze\
nous avions  dédivinisé  \nu.z‿a.vjɔ̃ de.di.vi.ni.ze\
vous aviez  dédivinisé  \vu.z‿a.vje de.di.vi.ni.ze\
ils/elles avaient  dédivinisé  \[i/ɛ]l.z‿a.vɛ de.di.vi.ni.ze\
Passé simple
je  dédivinisai \ʒə  de.di.vi.ni.ze\
tu  dédivinisas \ty  de.di.vi.ni.za\
il/elle/on  dédivinisa \[il/ɛl/ɔ̃]  de.di.vi.ni.za\
nous  dédivinisâmes \nu  de.di.vi.ni.zam\
vous  dédivinisâtes \vu  de.di.vi.ni.zat\
ils/elles  dédivinisèrent \[il/ɛl]  de.di.vi.ni.zɛʁ\
Passé antérieur
j’eus  dédivinisé  \ʒ‿y de.di.vi.ni.ze\
tu eus  dédivinisé  \ty y de.di.vi.ni.ze\
il/elle/on eut  dédivinisé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y de.di.vi.ni.ze\
nous eûmes  dédivinisé  \nu.z‿ym de.di.vi.ni.ze\
vous eûtes  dédivinisé  \vu.z‿yt de.di.vi.ni.ze\
ils/elles eurent  dédivinisé  \[i/ɛ]l.z‿yʁ de.di.vi.ni.ze\
Futur simple
je  dédiviniserai \ʒə  de.di.vi.ni.z(ə.)ʁe\
tu  dédiviniseras \ty  de.di.vi.ni.z(ə.)ʁa\
il/elle/on  dédivinisera \[il/ɛl/ɔ̃]  de.di.vi.ni.z(ə.)ʁa\
nous  dédiviniserons \nu  de.di.vi.ni.z(ə.)ʁɔ̃\
vous  dédiviniserez \vu  de.di.vi.ni.z(ə.)ʁe\
ils/elles  dédiviniseront \[il/ɛl]  de.di.vi.ni.z(ə.)ʁɔ̃\
Futur antérieur
j’aurai  dédivinisé  \ʒ‿o.ʁe de.di.vi.ni.ze\
tu auras  dédivinisé  \ty o.ʁa de.di.vi.ni.ze\
il/elle/on aura  dédivinisé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿o.ʁa de.di.vi.ni.ze\
nous aurons  dédivinisé  \nu.z‿o.ʁɔ̃ de.di.vi.ni.ze\
vous aurez  dédivinisé  \vu.z‿o.ʁe de.di.vi.ni.ze\
ils/elles auront  dédivinisé  \[i/ɛ]l.z‿o.ʁɔ̃ de.di.vi.ni.ze\

Subjonctif

Présent
que je  dédivinise \kə ʒə  de.di.vi.niz\
que tu  dédivinises \kə ty  de.di.vi.niz\
qu’il/elle/on  dédivinise \k‿[il/ɛl/ɔ̃]  de.di.vi.niz\
que nous  dédivinisions \kə nu  de.di.vi.ni.zjɔ̃\
que vous  dédivinisiez \kə vu  de.di.vi.ni.zje\
qu’ils/elles  dédivinisent \k‿[il/ɛl]  de.di.vi.niz\
Passé
que j’aie  dédivinisé  \kə ʒ‿ɛ de.di.vi.ni.ze\
que tu aies  dédivinisé  \kə ty ɛ de.di.vi.ni.ze\
qu’il/elle/on ait  dédivinisé  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ɛ de.di.vi.ni.ze\
que nous ayons  dédivinisé  \kə nu.z‿ɛ.jɔ̃ de.di.vi.ni.ze\
que vous ayez  dédivinisé  \kə vu.z‿ɛ.je de.di.vi.ni.ze\
qu’ils/elles aient  dédivinisé  \k‿[i/ɛ]l.z‿ɛ de.di.vi.ni.ze\
Imparfait
que je  dédivinisasse \kə ʒə  de.di.vi.ni.zas\
que tu  dédivinisasses \kə ty  de.di.vi.ni.zas\
qu’il/elle/on  dédivinisât \k‿[il/ɛl/ɔ̃]  de.di.vi.ni.za\
que nous  dédivinisassions \kə nu  de.di.vi.ni.za.sjɔ̃\
que vous  dédivinisassiez \kə vu  de.di.vi.ni.za.sje\
qu’ils/elles  dédivinisassent \k‿[il/ɛl]  de.di.vi.ni.zas\
Plus-que-parfait
que j’eusse  dédivinisé  \kə ʒ‿ys de.di.vi.ni.ze\
que tu eusses  dédivinisé  \kə ty ys de.di.vi.ni.ze\
qu’il/elle/on eût  dédivinisé  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y de.di.vi.ni.ze\
que nous eussions  dédivinisé  \kə nu.z‿y.sjɔ̃ de.di.vi.ni.ze\
que vous eussiez  dédivinisé  \kə vu.z‿y.sje de.di.vi.ni.ze\
qu’ils/elles eussent  dédivinisé  \k‿[i/ɛ]l.z‿ys de.di.vi.ni.ze\

Conditionnel

Impératif

Présent
  dédivinise  \de.di.vi.niz\
  dédivinisons  \de.di.vi.ni.zɔ̃\
  dédivinisez  \de.di.vi.ni.ze\
Passé
 aie  dédivinisé   \ɛ de.di.vi.ni.ze\ 
 ayons  dédivinisé   \ɛ.jɔ̃ de.di.vi.ni.ze\ 
 ayez  dédivinisé   \ɛ.je de.di.vi.ni.ze\