Conjugaison:français/fendiller

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.
Conjugaison en français
fendiller
Verbe du premier groupe,
conjugué comme {{fr-conj-1-iller}}

Conjugaison de fendiller, verbe du 1er groupe, conjugué avec l’auxiliaire avoir.



Modes impersonnels

Indicatif

Présent
je  fendille \ʒə  fɑ̃.dij\
tu  fendilles \ty  fɑ̃.dij\
il/elle/on  fendille \[il/ɛl/ɔ̃]  fɑ̃.dij\
nous  fendillons \nu  fɑ̃.di.jɔ̃\
vous  fendillez \vu  fɑ̃.di.je\
ils/elles  fendillent \[il/ɛl]  fɑ̃.dij\
Passé composé
j’ai  fendillé  \ʒ‿e fɑ̃.di.je\
tu as  fendillé  \ty a fɑ̃.di.je\
il/elle/on a  fendillé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a fɑ̃.di.je\
nous avons  fendillé  \nu.z‿a.vɔ̃ fɑ̃.di.je\
vous avez  fendillé  \vu.z‿a.ve fɑ̃.di.je\
ils/elles ont  fendillé  \[i/ɛ]l.z‿ɔ̃ fɑ̃.di.je\
Imparfait
je  fendillais \ʒə  fɑ̃.di.jɛ\
tu  fendillais \ty  fɑ̃.di.jɛ\
il/elle/on  fendillait \[il/ɛl/ɔ̃]  fɑ̃.di.jɛ\
nous  fendillions \nu  fɑ̃.dij.jɔ̃\
vous  fendilliez \vu  fɑ̃.dij.je\
ils/elles  fendillaient \[il/ɛl]  fɑ̃.di.jɛ\
Plus-que-parfait
j’avais  fendillé  \ʒ‿a.vɛ fɑ̃.di.je\
tu avais  fendillé  \ty a.vɛ fɑ̃.di.je\
il/elle/on avait  fendillé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a.vɛ fɑ̃.di.je\
nous avions  fendillé  \nu.z‿a.vjɔ̃ fɑ̃.di.je\
vous aviez  fendillé  \vu.z‿a.vje fɑ̃.di.je\
ils/elles avaient  fendillé  \[i/ɛ]l.z‿a.vɛ fɑ̃.di.je\
Passé simple
je  fendillai \ʒə  fɑ̃.di.je\
tu  fendillas \ty  fɑ̃.di.ja\
il/elle/on  fendilla \[il/ɛl/ɔ̃]  fɑ̃.di.ja\
nous  fendillâmes \nu  fɑ̃.di.jam\
vous  fendillâtes \vu  fɑ̃.di.jat\
ils/elles  fendillèrent \[il/ɛl]  fɑ̃.di.jɛʁ\
Passé antérieur
j’eus  fendillé  \ʒ‿y fɑ̃.di.je\
tu eus  fendillé  \ty y fɑ̃.di.je\
il/elle/on eut  fendillé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y fɑ̃.di.je\
nous eûmes  fendillé  \nu.z‿ym fɑ̃.di.je\
vous eûtes  fendillé  \vu.z‿yt fɑ̃.di.je\
ils/elles eurent  fendillé  \[i/ɛ]l.z‿yʁ fɑ̃.di.je\
Futur simple
je  fendillerai \ʒə  fɑ̃.dij(ə.)ʁe\
tu  fendilleras \ty  fɑ̃.dij(ə.)ʁa\
il/elle/on  fendillera \[il/ɛl/ɔ̃]  fɑ̃.dij(ə.)ʁa\
nous  fendillerons \nu  fɑ̃.dij(ə.)ʁɔ̃\
vous  fendillerez \vu  fɑ̃.dij(ə.)ʁe\
ils/elles  fendilleront \[il/ɛl]  fɑ̃.dij(ə.)ʁɔ̃\
Futur antérieur
j’aurai  fendillé  \ʒ‿o.ʁe fɑ̃.di.je\
tu auras  fendillé  \ty o.ʁa fɑ̃.di.je\
il/elle/on aura  fendillé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿o.ʁa fɑ̃.di.je\
nous aurons  fendillé  \nu.z‿o.ʁɔ̃ fɑ̃.di.je\
vous aurez  fendillé  \vu.z‿o.ʁe fɑ̃.di.je\
ils/elles auront  fendillé  \[i/ɛ]l.z‿o.ʁɔ̃ fɑ̃.di.je\

Subjonctif

Présent
que je  fendille \kə ʒə  fɑ̃.dij\
que tu  fendilles \kə ty  fɑ̃.dij\
qu’il/elle/on  fendille \k‿[il/ɛl/ɔ̃]  fɑ̃.dij\
que nous  fendillions \kə nu  fɑ̃.dij.jɔ̃\
que vous  fendilliez \kə vu  fɑ̃.dij.je\
qu’ils/elles  fendillent \k‿[il/ɛl]  fɑ̃.dij\
Passé
que j’aie  fendillé  \kə ʒ‿ɛ fɑ̃.di.je\
que tu aies  fendillé  \kə ty ɛ fɑ̃.di.je\
qu’il/elle/on ait  fendillé  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ɛ fɑ̃.di.je\
que nous ayons  fendillé  \kə nu.z‿ɛ.jɔ̃ fɑ̃.di.je\
que vous ayez  fendillé  \kə vu.z‿ɛ.je fɑ̃.di.je\
qu’ils/elles aient  fendillé  \k‿[i/ɛ]l.z‿ɛ fɑ̃.di.je\
Imparfait
que je  fendillasse \kə ʒə  fɑ̃.di.jas\
que tu  fendillasses \kə ty  fɑ̃.di.jas\
qu’il/elle/on  fendillât \k‿[il/ɛl/ɔ̃]  fɑ̃.di.ja\
que nous  fendillassions \kə nu  fɑ̃.di.ja.sjɔ̃\
que vous  fendillassiez \kə vu  fɑ̃.di.ja.sje\
qu’ils/elles  fendillassent \k‿[il/ɛl]  fɑ̃.di.jas\
Plus-que-parfait
que j’eusse  fendillé  \kə ʒ‿ys fɑ̃.di.je\
que tu eusses  fendillé  \kə ty ys fɑ̃.di.je\
qu’il/elle/on eût  fendillé  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y fɑ̃.di.je\
que nous eussions  fendillé  \kə nu.z‿y.sjɔ̃ fɑ̃.di.je\
que vous eussiez  fendillé  \kə vu.z‿y.sje fɑ̃.di.je\
qu’ils/elles eussent  fendillé  \k‿[i/ɛ]l.z‿ys fɑ̃.di.je\

Conditionnel

Impératif

Présent
  fendille  \fɑ̃.dij\
  fendillons  \fɑ̃.di.jɔ̃\
  fendillez  \fɑ̃.di.je\
Passé
 aie  fendillé   \ɛ fɑ̃.di.je\ 
 ayons  fendillé   \ɛ.jɔ̃ fɑ̃.di.je\ 
 ayez  fendillé   \ɛ.je fɑ̃.di.je\