Conjugaison:français/foutimacer

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.
Conjugaison en français
foutimacer
Verbe du premier groupe,
conjugué comme {{fr-conj-1-cer}}

Conjugaison de foutimacer, verbe du 1er groupe, conjugué avec l’auxiliaire avoir.


Modes impersonnels

Indicatif

Présent
je  foutimace \ʒə  fu.ti.mas\
tu  foutimaces \ty  fu.ti.mas\
il/elle/on  foutimace \[il/ɛl/ɔ̃]  fu.ti.mas\
nous  foutimaçons \nu  fu.ti.ma.sɔ̃\
vous  foutimacez \vu  fu.ti.ma.se\
ils/elles  foutimacent \[il/ɛl]  fu.ti.mas\
Passé composé
j’ai  foutimacé  \ʒ‿e fu.ti.ma.se\
tu as  foutimacé  \ty a fu.ti.ma.se\
il/elle/on a  foutimacé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a fu.ti.ma.se\
nous avons  foutimacé  \nu.z‿a.vɔ̃ fu.ti.ma.se\
vous avez  foutimacé  \vu.z‿a.ve fu.ti.ma.se\
ils/elles ont  foutimacé  \[i/ɛ]l.z‿ɔ̃ fu.ti.ma.se\
Imparfait
je  foutimaçais \ʒə  fu.ti.ma.sɛ\
tu  foutimaçais \ty  fu.ti.ma.sɛ\
il/elle/on  foutimaçait \[il/ɛl/ɔ̃]  fu.ti.ma.sɛ\
nous  foutimacions \nu  fu.ti.ma.sjɔ̃\
vous  foutimaciez \vu  fu.ti.ma.sje\
ils/elles  foutimaçaient \[il/ɛl]  fu.ti.ma.sɛ\
Plus-que-parfait
j’avais  foutimacé  \ʒ‿a.vɛ fu.ti.ma.se\
tu avais  foutimacé  \ty a.vɛ fu.ti.ma.se\
il/elle/on avait  foutimacé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a.vɛ fu.ti.ma.se\
nous avions  foutimacé  \nu.z‿a.vjɔ̃ fu.ti.ma.se\
vous aviez  foutimacé  \vu.z‿a.vje fu.ti.ma.se\
ils/elles avaient  foutimacé  \[i/ɛ]l.z‿a.vɛ fu.ti.ma.se\
Passé simple
je  foutimaçai \ʒə  fu.ti.ma.se\
tu  foutimaças \ty  fu.ti.ma.sa\
il/elle/on  foutimaça \[il/ɛl/ɔ̃]  fu.ti.ma.sa\
nous  foutimaçâmes \nu  fu.ti.ma.sam\
vous  foutimaçâtes \vu  fu.ti.ma.sat\
ils/elles  foutimacèrent \[il/ɛl]  fu.ti.ma.sɛʁ\
Passé antérieur
j’eus  foutimacé  \ʒ‿y fu.ti.ma.se\
tu eus  foutimacé  \ty y fu.ti.ma.se\
il/elle/on eut  foutimacé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y fu.ti.ma.se\
nous eûmes  foutimacé  \nu.z‿ym fu.ti.ma.se\
vous eûtes  foutimacé  \vu.z‿yt fu.ti.ma.se\
ils/elles eurent  foutimacé  \[i/ɛ]l.z‿yʁ fu.ti.ma.se\
Futur simple
je  foutimacerai \ʒə  fu.ti.ma.s(ə.)ʁe\
tu  foutimaceras \ty  fu.ti.ma.s(ə.)ʁa\
il/elle/on  foutimacera \[il/ɛl/ɔ̃]  fu.ti.ma.s(ə.)ʁa\
nous  foutimacerons \nu  fu.ti.ma.s(ə.)ʁɔ̃\
vous  foutimacerez \vu  fu.ti.ma.s(ə.)ʁe\
ils/elles  foutimaceront \[il/ɛl]  fu.ti.ma.s(ə.)ʁɔ̃\
Futur antérieur
j’aurai  foutimacé  \ʒ‿o.ʁe fu.ti.ma.se\
tu auras  foutimacé  \ty o.ʁa fu.ti.ma.se\
il/elle/on aura  foutimacé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿o.ʁa fu.ti.ma.se\
nous aurons  foutimacé  \nu.z‿o.ʁɔ̃ fu.ti.ma.se\
vous aurez  foutimacé  \vu.z‿o.ʁe fu.ti.ma.se\
ils/elles auront  foutimacé  \[i/ɛ]l.z‿o.ʁɔ̃ fu.ti.ma.se\

Subjonctif

Présent
que je  foutimace \kə ʒə  fu.ti.mas\
que tu  foutimaces \kə ty  fu.ti.mas\
qu’il/elle/on  foutimace \k‿[il/ɛl/ɔ̃]  fu.ti.mas\
que nous  foutimacions \kə nu  fu.ti.ma.sjɔ̃\
que vous  foutimaciez \kə vu  fu.ti.ma.sje\
qu’ils/elles  foutimacent \k‿[il/ɛl]  fu.ti.mas\
Passé
que j’aie  foutimacé  \kə ʒ‿ɛ fu.ti.ma.se\
que tu aies  foutimacé  \kə ty ɛ fu.ti.ma.se\
qu’il/elle/on ait  foutimacé  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ɛ fu.ti.ma.se\
que nous ayons  foutimacé  \kə nu.z‿ɛ.jɔ̃ fu.ti.ma.se\
que vous ayez  foutimacé  \kə vu.z‿ɛ.je fu.ti.ma.se\
qu’ils/elles aient  foutimacé  \k‿[i/ɛ]l.z‿ɛ fu.ti.ma.se\
Imparfait
que je  foutimaçasse \kə ʒə  fu.ti.ma.sas\
que tu  foutimaçasses \kə ty  fu.ti.ma.sas\
qu’il/elle/on  foutimaçât \k‿[il/ɛl/ɔ̃]  fu.ti.ma.sa\
que nous  foutimaçassions \kə nu  fu.ti.ma.sa.sjɔ̃\
que vous  foutimaçassiez \kə vu  fu.ti.ma.sa.sje\
qu’ils/elles  foutimaçassent \k‿[il/ɛl]  fu.ti.ma.sas\
Plus-que-parfait
que j’eusse  foutimacé  \kə ʒ‿ys fu.ti.ma.se\
que tu eusses  foutimacé  \kə ty ys fu.ti.ma.se\
qu’il/elle/on eût  foutimacé  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y fu.ti.ma.se\
que nous eussions  foutimacé  \kə nu.z‿y.sjɔ̃ fu.ti.ma.se\
que vous eussiez  foutimacé  \kə vu.z‿y.sje fu.ti.ma.se\
qu’ils/elles eussent  foutimacé  \k‿[i/ɛ]l.z‿ys fu.ti.ma.se\

Conditionnel

Impératif

Présent
  foutimace  \fu.ti.mas\
  foutimaçons  \fu.ti.ma.sɔ̃\
  foutimacez  \fu.ti.ma.se\
Passé
 aie  foutimacé   \ɛ fu.ti.ma.se\ 
 ayons  foutimacé   \ɛ.jɔ̃ fu.ti.ma.se\ 
 ayez  foutimacé   \ɛ.je fu.ti.ma.se\